Lo Còrb e lo Rainal

Mèstre Còrb sus un pibol jocat Teniá dins son bèc un fromatge. Lo rainal qu’anava a la caça S’arrèsta per li téner solaç: «Sètz vestit coma un nòvi, dins un mantèl tot nòu! De segur se sabètz plan cantar, Coma sabètz vos ajustar Sètz ben lo Rei de las planas e dels bòsques!» En ausir de tan polits mots Lo paure còrb ne deven piòt! Per esbleugir aquela mandra Enamorada, al pè de l’aubre, Vòl mostrar que canta en latin, Es Carusò, Pavarotí! Dorbís lo bèc, buta un badalh E laissa tombar lo peralh! La rusada l’agafa e ie ditz: « Grandmercé, mon bèl amic, Aquel fromatge tomba a pic! Mas saupretz per vòstre govèrn Que quand gaunheja, Catamiaula Cèrca un nèci par far d’afars!» Lo grand còrb, moquet e confús Jurèt, mas un pauc tard Qu’òm l’i prendriá pas pus! Vos, manèfles e calinhaires Mèfi, quand passa un cotilhon E que la bèla vos fa l’ulhon!