Li coirbå et li rnåd

Monsieu l' coirbå so èn åbe adjoké Tineut dins s' betch on crås stofé Monsieu li Rnåd k' aveut nodé d' å lon Lyi djha tot prindant si anondon : " Tén, ké noveles, Monsieu Coirbå ? Bén, vs estoz co bén po voste ådje Dji vos l' djeure ! Si vosse berdelaedje Rishonnreut a voste ecaytaedje Vs serîz come Madona Po les djins d' avår la ! " Tot binåjhe, don, l' coirbå, d' end ôre des si bén fwaites ! Et po mostrer k' ç' astot bén l' vraiy I drove si betch å fén mierlådje, Leye li froumadje toumer djus d' l' åbe. Gn a li rnåd ki l' apice Poy k' i n' ratindeut k' ça. Et dire a l' ôte sins imbaras: "Voess bén, noer diale ! Saiss bén k' t' es pus biesse ki tes pîs ! Cwand t' end a onk ki t' frote li mantche Dimwin u après, i t' emantche ! " Nosse coirbå aveut stî djondou " C' est bon po c' côp ci, di-st i Mins n' saye todi nén d' î rivni Paski ti n' m' î rårès seur pus. "